Zuster Ghislaine was een strenge, maar duivel doet al. Ze kon zingen, schilderen, naaien, gewaden voor de kerk maken, verplegen,... Wanneer je iets mispeuterd had kon ze wel hard in je kaak knijpen. Dat was erg pijnlijk.
In de school werd er nauwelijks geturnd. De jongens gingen wekelijks zwemmen in de ouwen dok. Te voet langs de Dijle. Iedereen die wou, mocht mee. De anderen bleven bij meester Laurent in de school.”
Zuster Ghilain was een strenge, maar zeer rechtvaardige. Ook een verpleegster. Ze verzorgde ook mensen die zich gekwetst hadden. Qua infrastructuur in de jaren 30 had de meisjesschool de mooiste klassen. Jongensschool was oud en primitief.
Neveux was ne kleine, hij moest op zijn tenen gaan staan om tegen ons oren te kunnen slaan. Hij was ook een strenge. Hij sloeg met de lat op de vingers terwijl je de hand boven de kachel moest houden.
Antoon Neveux was een echt dorpsfiguur. Hij was onderwijzer met 4 studiejaren, had een boekerij, redelijk uitgebreid. Hij hield ook bibliotheek en herstelde de boeken tijdens de grote vakantie. Hij was ook verzorger als iemand gekwetst was. Neveux stond elke zondag na de mis met een buske aan de kerkpport om geld te bedelen voor Sint-Vincentius.Wie zich voor een examen moest voorbereiden, bv een staatsexamen ging naar hem voor bijlessen.
De chiro van Battel is in 1947 gestart op de speelplaats in de school. Daarvoor hadden we toestemming gekregen van de zusters. Wat later werd er een hangar gebouwd door de leerlingen van de technische scholen van Mechelen en dat bood dus onderdak bij slecht weer. Dat was een hele verbetering. In de winter mochten we in de gang spelen en enige jaren later mochten we ook met enkele groteren in een klas.”
