1991-2001

De wekelijkse turnles in de parochiezaal. Elke keer opnieuw gingen we onder begeleiding van de juf/meester naar de parochiezaal. Voor het vertrek moesten we per twee in de rij gaan staan. Op de hoek van elke straat moesten we stoppen en wachten tot de juf/meester teken deed dat we mochten oversteken. Het omkleden gebeurde als ik mezelf niet vergis achter de gordijnen op het podium van de parochiezaal. Na het omkleden moesten we van juf Agnes van klein naar groot in de rij gaan staan.

Toffe en leuke dingen maak je veel mee in de loop van al die jaren.
Toch zijn er dingen die je je hele leven zal meedragen, en die nog sterk aanwezig zijn, omdat ze zo aangrijpend zijn.
Kinderen verliezen door ongeval, ziekte,...Vergeet je nooit.
Geert, Niels, Sarah, Daan...Niet vergeten, nog steeds in ons hart...

Schoolreis...altijd een dag om naar uit te kijken !
't Was in Molenheide denk ik. Middag, de kinderen waren aan 't eten, en wij, de leerkrachten ook. Rikske* kwam vragen waar de WC was. Daar achter den toog, manneke.
Kwartiertje later,Rikske terug, bon, geen details, maar de geur was niet bepaald geweldig.
Allée ventje, wat is er gebeurd ? We hadden toch verteld waar de WC was!
Ja, meester, maar ik wist niet wat 'nen toog' was !!!
* om redenen van privacy e.d. is deze naam veranderd

We hadden de gewoonte om onze auto's nogal dicht tegen de voorganger te parkeren. Op een keer kwam Juf Marie-Louise (ons Wis) mijn klas binnengestormd."Dirk, 'k heb tegen uwen auto gereden !!" Jaja, dat zal wel, antwoordde ik, maar toen ze begon over verzekeringen enzo, liep ik er met open ogen in...Wij naar buiten om te gaan kijken. En lachen dat ze deed. Tot ik de inspecteur om de hoek zag komen aanwandelen, in onze richting. Jaja, 't zal wel, den inspecteur hahaha , gij gaat mij hier niet terug liggen hebben zenne !!

Juf Jeanne (voor ons: Jeanneke) Loyens krijgt de titel van meest goedgelovige leerkracht ! We hadden haar verteld dat je, als je wou parkeren in de Wolverbosstraat, je dat expliciet moest vragen aan de zuster om toelating. Je moest je nummerplaat namelijk doorgeven. Natuurlijk viel de zuster uit de lucht als ons Jeanne daar met haar papierke aankwam. De elektriciteitskast (een soort gewone witte kast aan de muur) trok ook haar aandacht. Ze was nog maar net in Battel, zie je , en ze wou zoveel te weten komen ! 'Dat is de koekskeskast van de kleuters', expliceerde ik zeer hulpvaardig.